Świat roślinny strefy umiarkowanej

Klimat umiarkowany - rozległa strefa klimatyczna, dzieląca się na półkuli północnej na chłodniejszą północną i cieplejszą południową i na półkuli południowej na cieplejszą północną i chłodniejszą południową. Średnia roczna temperatura waha się od 0°C do 10°C, a opady atmosferyczne występują w różnych porach roku. Charakterystyczną formacją roślinną dla klimatu umiarkowanego w części chłodniejszej jest tajga, natomiast części cieplejszej lasy liściaste i mieszane (kraje Europy Środkowej i południowa, czasem też środkowa część Skandynawii). Pory roku są w tej strefie łatwo rozpoznawalne i wyznaczane przez przebieg temperatury (ciepła, wilgotna wiosna, ciepłe, zazwyczaj suche lato, chłodna, wilgotna jesień i zima z niewykluczonymi opadami śniegu).

Charakterystyczną cechą roślinności strefy umiarkowanej jest jej duża różnorodność uzależniona od wilgotności. Obszary o suchych klimatach kontynentalnych porasta bezdrzewna formacja roślinna zwana stepem, zaś tereny będące pod wpływem wilgotnych klimatów morskich - las liściasty, mieszany lub iglasty.

Step - trawiasta formacja roślinna bujnie rozwijająca się wiosną i wczesnym latem przechodząca w stan życia utajonego w czasie suchego lata i ponownie rozwijająca się jesienią. Roślinność stepów składa się głównie z różnych gatunków traw i ziół. W zależności od ilości opadów wyróżnia się kilka odmian stepu, a mianowicie: półpustynny step piołunowy i suchy step ostnicowy na obszarach o rocznej sumie opadów 200 - 350 mm. W stepie ostnicowym dominują twardolistne ostnice, krzewinki kolczaste, byliny, rośliny cebulkowe - narcyzy, tulipany i szafrany. W wilgotniejszych i nieco chłod­niejszych obszarach rozwija się bujny step trawiasty, na którym sporadycznie pojawiają się kępy krzewiastych zarośli złożonych z wisienki stepowej i migdała stepowego. Stepy rozciągają się w Eurazji od Ukrainy po Kazachstan. W Argentynie pampa cha­rakteryzuje się kępkami traw, między którymi występuje naga gleba, w Ameryce Północnej - preria z charakterystyczną niską trawą bizonowąi rosnącymi wśród niej kaktusami - opuncjami. W Eurazji i Ameryce Północnej na granicy stepu i lasu występuj ą tzw. stepy parkowe, czyli lasostepy.

Las iglasty (tajga) - występuje w klimacie umiarkowanym chłodnym w Ameryce Północnej i Eurazji. Tajgę inaczej nazywamy lasem borealnym. Rosną w niej niemal wyłącznie drzewa szpilkowe ta-,       kie, jak: świerk, jodła, modrzew i sosna. W południowej części taj­gi rośnie sporo drzew liściastych - brzoza, topola, olszą, wierzba. W podszyciu tajgi dominują wrzosy, borówki, jeżyny, paprocie, mchy i porosty. W wyższych szerokościach geograficznych tajga ubożeje - coraz liczniejsze są torfowiska i bezleśne polany.

Las liściasty - rośnie w morskich odmianach klimatu umiarkowanego. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest zrzucanie liści na okres zimowy. Runo leśne stanowią rośliny zielne i byliny. Skład ga­tunkowy drzew jest zróżnicowany regionalnie. Najczęściej wy­stępują dęby, buki, graby, klony, topole, brzozy i inne. W miarę wzrostu kontynentalizmu klimatu lasy liściaste przechodzą w la­sy mieszane - drzewa liściaste i iglaste takie, jak: sosna, świerk, jodła i cis. Największe kompleksy lasów liściastych i mieszanych występują w Europie, Azji Wschodniej (rejon amurski, północ­ne Chiny, Japonia), Ameryce Północnej (między Appalachami i Missisipi), Ameryce Południowej (Patagonia, południowa część Chile), na Nowej Zelandii, Tasmanii i w południowo-wschodniej części Australii.